Şiire oturdum bu gece,
Kendimi kaleme bıraktım,
Kalem seni yazar diye...
Kalem, kağıda bıraktı kendini,
Kağıt seni düşünür diye...
Sonra mısralara bıraktım kendimi,
Sen varsın diye...
Sen yoktun içinde!
Sonra "Yokluk" dedim şiire,
İçimdeki yokluğunu,
O anlatsın diye...
Ekim 2004
K. Maraş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder