Yazacağım lakin neresinden toparlarım konuyu bilemiyorum... Kafamda bile karmakarışık bir durumda, sizinkini de karıştırırsam eğer affola...
Merve benim biricik kızımın adı. Dünya tatlısı bir şey. Tabi baştan uyarayım, henüz dünyaya gelmedi bu güzellik... Ama bir gün umarım ki bu hayal gerçek olur. İşte o gün mutluluk kelimesi benim için anlamsız kalacak.
Bir çok kişiyle bu konuyu konuştuğumda bir garipseme sezinliyorum, erkeklerin her zaman bir erkek çocuk düşleyeceğine dair, beyinlere yerleşmiş saçma düşünceden kaynaklanıyor bu garipseme. Ben bir kız istiyorum. İnsanları bu açıdan yargılamam, erkek çocuk da istiyor olabilirim, bu da sadece bir hayal olurdu, ona daha güzel bir gelecek sunmak adına, daha fazlası değil.
"Daha fazlası da ne?" der gibisiniz. Daha fazlası şu: İnsanların soyunu devam ettirme hırsı ile bir erkek çocuk istiyor olmaları... Kız çocuklarını ikinci plana atmaları veyahutta plan dahiline bile almamaları. Ne kadar acı verici ve iğrenç bir düşünce -kız çocukları soyu devam ettirmiyor ya güya, onlar sadece bebeğin karınlarında beklediği depolama ortamı, yoksa annenin kalıtımsal bir katkısı yok işe(!). Peki, soy dediğimiz şey sadece erkek çocukla mı ilgilidir? "Döl" müdür insanın soyunu devam ettiren, yoksa "Soyadı" mıdır? Her iki düşünceyi de benimsemiş çok fazla insana rastlayabilirsiniz.
Buraya kadar olay bir radde kabullenilebilir. Fakat düşünce daha da ilerledikçe dünyada kız çocuklarının yeri gündeme geliyor, onlara nasıl davranıldığı, ve bu düşüncede insanlar için "es kaza dünyaya gelmiş bu garip yaratıklar"a nasıl bu hayatta bir yer biçilmediği... Çok şey söylenebilir bununla ilgili... Ne anlatmak istediğimi meşhur şarkı daha iyi ve açık ortaya koyuyor:
Döl dediğiniz ve soyu devam ettirdiğini düşündüğünüz şey nedir peki? Dölleyecek bir yumurta olmadıktan sonra neye yarar? Gelin görün ki öteki taraftan yumurta dediğiniz şey, es kaza çok düşük bir ihtimalle de olsa kendini dölleyebilir ve eşeysiz bir doğum gerçekleşebilir (örnek: Meryem ana)... Bunu geçtim, uç bir durum lakin şuna ne demeli: Ortadoğu'da herkes istekleri dahilinde bir çocuğa sahip olsaydı, bir süre sonunda 1 milyon 8 yüz bin erkek çocuğu dünyaya gelirken, aynı süre zarfında sadece 2 yüz bin kız çocuğu dünyaya gelirdi. Bunun sonuçlarını kendiniz daha iyi değerlendirebilirsiniz zannedersem.
Soyadı olayına geçelim. Bu daha da bir saçma ve acıklı. İspanya hariç (daha başka ülke bilmiyorum varsa affola) dünyanın tüm ülkelerinde doğan çocuğa soyadını verme hakkı babanın. Bu da demek oluyor ki doğan her çocuk babasının soyadını kazanıyor. Hiçbir koşulla annenin değil. İspanya'da hem annenin hem babanın soyadını alabiliyor doğan çocuklar. Bizim soyadı kanunumuzda da durum tüm dünyadan farklı değil. Bir yere kadar bu da normal belki, ancak şu madde ne denli saçma bir şeydir:
Madde 4 - Soy adı seçme vazifesi ve hakkı evlilik birliğinin reisi olan kocaya aittir
Evliliğin feshi veya boşanma hallerinde çocuk anasına tevdi edilmiş olsa bile babasının seçtiği veya seçeceği adı alır. Koca ölmüş ve karısı evlenmemiş olursa veyahut koca akıl hastalığı ve akıl zaifliği sebebiyle vesayet altında bulunuyor ve evlilik de devam ediyorsa bu hak ve vazife karınındır.
Kocanın vefatiyle karı evlenmiş veya koca evvelki fıkrada zikredilen sebeplerle vesayet altına alınmış ve evlilik de zeval bulmuş ise bu hak ve vazife çocuğun baba cihetinden olan kan hısımlarından en yakın erkeğe ve bunların en yaşlısına yok ise vasiye aittir.
Merve benim biricik kızımın adı. Dünya tatlısı bir şey. Tabi baştan uyarayım, henüz dünyaya gelmedi bu güzellik... Ama bir gün umarım ki bu hayal gerçek olur. İşte o gün mutluluk kelimesi benim için anlamsız kalacak.
Bir çok kişiyle bu konuyu konuştuğumda bir garipseme sezinliyorum, erkeklerin her zaman bir erkek çocuk düşleyeceğine dair, beyinlere yerleşmiş saçma düşünceden kaynaklanıyor bu garipseme. Ben bir kız istiyorum. İnsanları bu açıdan yargılamam, erkek çocuk da istiyor olabilirim, bu da sadece bir hayal olurdu, ona daha güzel bir gelecek sunmak adına, daha fazlası değil.
"Daha fazlası da ne?" der gibisiniz. Daha fazlası şu: İnsanların soyunu devam ettirme hırsı ile bir erkek çocuk istiyor olmaları... Kız çocuklarını ikinci plana atmaları veyahutta plan dahiline bile almamaları. Ne kadar acı verici ve iğrenç bir düşünce -kız çocukları soyu devam ettirmiyor ya güya, onlar sadece bebeğin karınlarında beklediği depolama ortamı, yoksa annenin kalıtımsal bir katkısı yok işe(!). Peki, soy dediğimiz şey sadece erkek çocukla mı ilgilidir? "Döl" müdür insanın soyunu devam ettiren, yoksa "Soyadı" mıdır? Her iki düşünceyi de benimsemiş çok fazla insana rastlayabilirsiniz.
Buraya kadar olay bir radde kabullenilebilir. Fakat düşünce daha da ilerledikçe dünyada kız çocuklarının yeri gündeme geliyor, onlara nasıl davranıldığı, ve bu düşüncede insanlar için "es kaza dünyaya gelmiş bu garip yaratıklar"a nasıl bu hayatta bir yer biçilmediği... Çok şey söylenebilir bununla ilgili... Ne anlatmak istediğimi meşhur şarkı daha iyi ve açık ortaya koyuyor:
Döl dediğiniz ve soyu devam ettirdiğini düşündüğünüz şey nedir peki? Dölleyecek bir yumurta olmadıktan sonra neye yarar? Gelin görün ki öteki taraftan yumurta dediğiniz şey, es kaza çok düşük bir ihtimalle de olsa kendini dölleyebilir ve eşeysiz bir doğum gerçekleşebilir (örnek: Meryem ana)... Bunu geçtim, uç bir durum lakin şuna ne demeli: Ortadoğu'da herkes istekleri dahilinde bir çocuğa sahip olsaydı, bir süre sonunda 1 milyon 8 yüz bin erkek çocuğu dünyaya gelirken, aynı süre zarfında sadece 2 yüz bin kız çocuğu dünyaya gelirdi. Bunun sonuçlarını kendiniz daha iyi değerlendirebilirsiniz zannedersem.Soyadı olayına geçelim. Bu daha da bir saçma ve acıklı. İspanya hariç (daha başka ülke bilmiyorum varsa affola) dünyanın tüm ülkelerinde doğan çocuğa soyadını verme hakkı babanın. Bu da demek oluyor ki doğan her çocuk babasının soyadını kazanıyor. Hiçbir koşulla annenin değil. İspanya'da hem annenin hem babanın soyadını alabiliyor doğan çocuklar. Bizim soyadı kanunumuzda da durum tüm dünyadan farklı değil. Bir yere kadar bu da normal belki, ancak şu madde ne denli saçma bir şeydir:
Madde 4 - Soy adı seçme vazifesi ve hakkı evlilik birliğinin reisi olan kocaya aittir
Evliliğin feshi veya boşanma hallerinde çocuk anasına tevdi edilmiş olsa bile babasının seçtiği veya seçeceği adı alır. Koca ölmüş ve karısı evlenmemiş olursa veyahut koca akıl hastalığı ve akıl zaifliği sebebiyle vesayet altında bulunuyor ve evlilik de devam ediyorsa bu hak ve vazife karınındır.
Kocanın vefatiyle karı evlenmiş veya koca evvelki fıkrada zikredilen sebeplerle vesayet altına alınmış ve evlilik de zeval bulmuş ise bu hak ve vazife çocuğun baba cihetinden olan kan hısımlarından en yakın erkeğe ve bunların en yaşlısına yok ise vasiye aittir.
Biri bana bu mantıksızlığı açıklayabilir mi? Ne yorum yaparsınız ne dersiniz bilmiyorum, lakin bu da konu ile ilgili en güncel haber: Çocuğun anne soyadına ret!
Yasa yukarıdaki gibi olduğu için elbette ki mahkeme aksi bir karar alamazdı. Bu ortada. Fakat daha uzaklara gitmeden durumu şöyle özetleyeyim kendi açımdan:
Murat adında bir yeğenim var. Ablamın oğlu. Murat henüz 8 aylık iken babası tarafından terk edildi ve o günden bu güne babasının Murat'ın hayatına maddi manevi hiçbir katkısı olmamıştır. Murat'ı büyüten bugüne getiren, annesi ve dedesidir. Murat şu anda 11 yaşında ve hâlâ hayatına hiçbir katkısı olmayan, sadece kalıtsal olarak özelliklerini taşıdığı biyolojik babanın soyadını taşımaktadır. Yorumunu size bırakıyorum.
Diyorum ki, acaba, bir gün dünya liderleri bir araya gelse ve dese ki, "Ey dünya insanları, bugüne kadar doğan çocuklarınız soyadlarını hep babadan aldı, bundan sonra anneden alacak!", nice olurdu acaba dünya. Çok aşağılayıcı geliyordur bence bu zihniyette insanlar için. Ya da şu haliyle de bu saçma geliyorsa tam aksini kadınlar için düşünün o halde, kendinizi ablamın, kendinizi yukarıdaki haberdeki annenin yerine koyarak.
Bu konu uzar gider... Sadece kendinizi lütfen bir kız çocuğu yerine koyun, ve onun gözünden bakmaya çalışın şu dünyaya, eğer bakabiliyorsanız içiniz rahat... Zira ben rahatsız oluyorum, sinirleniyorum ister istemez bu adaletsizliğe!
Benim bir kız çocuğum olursa adı Merve olacak ve benim için hayattaki en önemli varlık da O olacak!
Yasa yukarıdaki gibi olduğu için elbette ki mahkeme aksi bir karar alamazdı. Bu ortada. Fakat daha uzaklara gitmeden durumu şöyle özetleyeyim kendi açımdan:
Murat adında bir yeğenim var. Ablamın oğlu. Murat henüz 8 aylık iken babası tarafından terk edildi ve o günden bu güne babasının Murat'ın hayatına maddi manevi hiçbir katkısı olmamıştır. Murat'ı büyüten bugüne getiren, annesi ve dedesidir. Murat şu anda 11 yaşında ve hâlâ hayatına hiçbir katkısı olmayan, sadece kalıtsal olarak özelliklerini taşıdığı biyolojik babanın soyadını taşımaktadır. Yorumunu size bırakıyorum.
Diyorum ki, acaba, bir gün dünya liderleri bir araya gelse ve dese ki, "Ey dünya insanları, bugüne kadar doğan çocuklarınız soyadlarını hep babadan aldı, bundan sonra anneden alacak!", nice olurdu acaba dünya. Çok aşağılayıcı geliyordur bence bu zihniyette insanlar için. Ya da şu haliyle de bu saçma geliyorsa tam aksini kadınlar için düşünün o halde, kendinizi ablamın, kendinizi yukarıdaki haberdeki annenin yerine koyarak.
Bu konu uzar gider... Sadece kendinizi lütfen bir kız çocuğu yerine koyun, ve onun gözünden bakmaya çalışın şu dünyaya, eğer bakabiliyorsanız içiniz rahat... Zira ben rahatsız oluyorum, sinirleniyorum ister istemez bu adaletsizliğe!
Benim bir kız çocuğum olursa adı Merve olacak ve benim için hayattaki en önemli varlık da O olacak!
(Fotoğraflar: mumbojumbo89, heelandtoe, think-this, underthedarkenedsky)
4 yorum:
niye bu kadar duygulandım ama ben? halbuki hep mücadelesini yürüttüğüm şeyler bunlar ama ne bileyim işte. bir erkekten duyunca etkiledi beni. helal olsun gerçekten. kendi düşünce şeklini oluşturmuş, bütün o saçmalıklardan uzak kalmayı başarmışsın. tebrik ettim ziza seni gerçekten..! haklısın da her söylediğinde.. kadın eşinin soyadını almayı reddettiğinde sanki küfür etmiş etkisi oluyor erkekte. bunu bile kabul edemeyenler çocuktan soyadlarını mahrum edebilirler mi? ikinci ad olsun benim soyadım yok olmaz benim bir onurum var.. hay senin onuruna derler adama..!
Kadın olmak, erkek olmak bu dünya üzerindeki adil düşünceyi değiştirmiyor. Benim düşüncem de bu! Fakat bağnazlık görüldüğü üzre çok ama çok şeyi değiştiriyor, maalesef...
umarım merven'e kavuşursun bir gün...
bende aynı fikirdeyim, iki kez evlenmeye kalkıştım, ikisinde de söylemiştim, soy adımı asla değiştirmem, çocuğumada soy adımı ya ismi yada ikinci soy ismi olarak koymak isterim diye, hoş evlenemedim ama hala aynı fikirdeyim;)
delirapunzel, umarım istediğini gerçekleştirebilirsin. İşte o gün en azından bir şeyler değişmiş demektir. Şu anda belki fiili bir şey yapaama bu konularla ilgili lakin, bu böyle kalmamalı ve birileri sesini çıkarıp değiştirmeli bunları...
Yorum Gönder