Yürüyorum,
Karanlık bir sokakta
Hiç ardıma bakmadan.
Ardımda geçmişin acıları...
Küçük atıyorum adımlarımı,
Küçük ve sakin.
Gözüm kör, yürüyorum...
Önümde geleceğin korkusu,
Gelecek karanlık.
Ardımdan tek tük ışık sızıyor
Acı geçmişimdeki
Lunaparkın ışığı,
Geçmişimi yapılandırmış
Mutlulukların ışığı...
Yine de geçmiş acı,
Geçmiş yaşanmış.
Durursam, yutacak beni geçmiş,
Koşarsam kaybolacağım karanlığın içinde...
Allahım
Bu ne çelişkidir!
En acı geçmiş bile
Işık tutuyor önüme
Ve o ışık olmadan
Yürüyemiyorum,
Cesaret edemiyorum...
Açıkçası,
Korkuyorum!
Eylül 2002
Denizli - Bağbaşı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder