Yazacağım lakin neresinden toparlarım konuyu bilemiyorum... Kafamda bile karmakarışık bir durumda, sizinkini de karıştırırsam eğer affola...

Merve benim biricik kızımın adı. Dünya tatlısı bir şey. Tabi baştan uyarayım, henüz dünyaya gelmedi bu güzellik... Ama bir gün umarım ki bu hayal gerçek olur. İşte o gün mutluluk kelimesi benim için anlamsız kalacak.

Bir çok kişiyle bu konuyu konuştuğumda bir garipseme sezinliyorum, erkeklerin her zaman bir erkek çocuk düşleyeceğine dair, beyinlere yerleşmiş saçma düşünceden kaynaklanıyor bu garipseme. Ben bir kız istiyorum. İnsanları bu açıdan yargılamam, erkek çocuk da istiyor olabilirim, bu da sadece bir hayal olurdu, ona daha güzel bir gelecek sunmak adına, daha fazlası değil.

"Daha fazlası da ne?" der gibisiniz. Daha fazlası şu: İnsanların soyunu devam ettirme hırsı ile bir erkek çocuk istiyor olmaları... Kız çocuklarını ikinci plana atmaları veyahutta plan dahiline bile almamaları. Ne kadar acı verici ve iğrenç bir düşünce -kız çocukları soyu devam ettirmiyor ya güya, onlar sadece bebeğin karınlarında beklediği depolama ortamı, yoksa annenin kalıtımsal bir katkısı yok işe(!). Peki, soy dediğimiz şey sadece erkek çocukla mı ilgilidir? "Döl" müdür insanın soyunu devam ettiren, yoksa "Soyadı" mıdır? Her iki düşünceyi de benimsemiş çok fazla insana rastlayabilirsiniz.

Buraya kadar olay bir radde kabullenilebilir. Fakat düşünce daha da ilerledikçe dünyada kız çocuklarının yeri gündeme geliyor, onlara nasıl davranıldığı, ve bu düşüncede insanlar için "es kaza dünyaya gelmiş bu garip yaratıklar"a nasıl bu hayatta bir yer biçilmediği... Çok şey söylenebilir bununla ilgili... Ne anlatmak istediğimi meşhur şarkı daha iyi ve açık ortaya koyuyor:






Döl dediğiniz ve soyu devam ettirdiğini düşündüğünüz şey nedir peki? Dölleyecek bir yumurta olmadıktan sonra neye yarar? Gelin görün ki öteki taraftan yumurta dediğiniz şey, es kaza çok düşük bir ihtimalle de olsa kendini dölleyebilir ve eşeysiz bir doğum gerçekleşebilir (örnek: Meryem ana)... Bunu geçtim, uç bir durum lakin şuna ne demeli: Ortadoğu'da herkes istekleri dahilinde bir çocuğa sahip olsaydı, bir süre sonunda 1 milyon 8 yüz bin erkek çocuğu dünyaya gelirken, aynı süre zarfında sadece 2 yüz bin kız çocuğu dünyaya gelirdi. Bunun sonuçlarını kendiniz daha iyi değerlendirebilirsiniz zannedersem.

Soyadı olayına geçelim. Bu daha da bir saçma ve acıklı. İspanya hariç (daha başka ülke bilmiyorum varsa affola) dünyanın tüm ülkelerinde doğan çocuğa soyadını verme hakkı babanın. Bu da demek oluyor ki doğan her çocuk babasının soyadını kazanıyor. Hiçbir koşulla annenin değil. İspanya'da hem annenin hem babanın soyadını alabiliyor doğan çocuklar. Bizim soyadı kanunumuzda da durum tüm dünyadan farklı değil. Bir yere kadar bu da normal belki, ancak şu madde ne denli saçma bir şeydir:

Madde 4 - Soy adı seçme vazifesi ve hakkı evlilik birliğinin reisi olan kocaya aittir

Evliliğin feshi veya boşanma hallerinde çocuk anasına tevdi edilmiş olsa bile babasının seçtiği veya seçeceği adı alır. Koca ölmüş ve karısı evlenmemiş olursa veyahut koca akıl hastalığı ve akıl zaifliği sebebiyle vesayet altında bulunuyor ve evlilik de devam ediyorsa bu hak ve vazife karınındır.

Kocanın vefatiyle karı evlenmiş veya koca evvelki fıkrada zikredilen sebeplerle vesayet altına alınmış ve evlilik de zeval bulmuş ise bu hak ve vazife çocuğun baba cihetinden olan kan hısımlarından en yakın erkeğe ve bunların en yaşlısına yok ise vasiye aittir.

astronomiye aşığım...
tiyatroya da aşığım...
fotoğrafsız yapamam bu hayatta...
bisiklet hastasıyım aynı zamanda...
sigara içmem hatta nefret ederim...
duygusalımdır, ağlarım falan...
yazarım, çok yazarım hemde...
metal müzik severim...
öğrenciyim...
sonsuza kadar öğrenci kalmaya niyetliyim...
gezmeyi severim...
çok gezerim...
tabiri caizse kıçımın üstünde duramam...
çenesi düşük biriyim (karşılaşırsanız bir gün demedi demeyin)...
bir kaç tahtası eksik olan bir insanım...
çok şey yazabilirim buraya...
ne köy olurum, ne kasaba...
olsam olsam sahil kenarında şirin bir ilçe olurum...
var ya, ben çok feciyim ben, bulaşmayın, pişman da olmayın :D

Bir sobeleme eylemini de böylece atlatmış bulunmaktayız... Çok ben merkezcil bir mim imiş bu, olsun sevdim yine de... O halde topu taze blogger'a atalım, bakalı Karakuş ne kadar BEN-cil miş.