14 Şubat 2009

St. Valentine Günü

Sevgililer günü olarak da nitelendiriyoruz çoğu zaman. Zaten Valentine ismi de bir çok dilde sevgili, sevilen kişi, hoşlanılan kişi anlamlarını kazanmış durumda. Dolayısı ile nedir bu Sevgililer günü zımbırtısı?

Orijinal hikayeyi biliyorsunuz belki çoğunuz. Birazcık kendi süslememle ve eklemelerimle anlatayım istedim...

Rivayetlere göre 4. yüzyılda geçer hikaye. İsimler ve mekanlar kifayetsiz benim için. Tarihte herhangi bir yerde bu olayın yaşanmış olması bile acı en nihayetinde... Eski zamanlarda fetihler, zaferler en büyük güç ve kudret göstergesi olarak kabul edilirdi. Bu yüzdendi ki krallar, padişahlar hiç durma savaşırlar, sefere giderlerdi. Her kral kendinde iddialı, kendince daha güçlü idi. Fakat güç yanında hırsı barındırıyorsa, önü alınmayacak şeylere gebe demektir zaman. Bu koşullarda her kral ise askerleri daha güçlü olsun, orduları daha büyük olsun isterdi. İşte o krallardan birisi, bir ferman yayınlar: "Sevgi, aile yapısı, eş, nişanlı, çocuklar askerlerimin gözünü arkada bırakmakta, duygusal ve zaman zaman fiziksel olarak onları güçsüz kılmaktadır. Sözüm odur ki bu günden itibaren hiçbir asker evlenmeyecek, sevdiği ile bir araya gelmeyecek, gerekirse uzaklaştırılacaktır." Gönül ferman dinler mi hiç! Kral konuşadursun, sevenler gizlice bir araya gelmeye başlamışlardır bile. Bölgenin papazı olan Aziz Valentine kralın emirlerine uymamakta kararlıdır ve gizlice sevenleri evlendirmeye devam eder. 3 hafta, 5 hafta derken kralın kulağına gider bu evlilikler ve Aziz Valentine kralın huzuruna çıkarılır. Kral ondan tek bir geçerli, mantıklı sebep ister. Papazın cevabı "Sevginin karşısında hiçbir koşulla durulmaz" olunca ölüme mahkum edilir. Aziz Valentine bir 14 şubat sabahı kralın emri ile öldürülür. Aziz Valentine'in adı diyardan diyara, kulaktan kulağa yayılır. Bu çağrı içten içe şunu fısıldar insanların kulaklarına: "Sevginize sahip çıkın, koruyun onu!"

Aziz Valentine'in de dediği gibi, sevgi, önünde durulamaz yüce bir şeydir. Hiç kimse ve hiçbir şeyin gücü yetmez ya durdurmaya, her 14 şubatta düşünürüm, ne kadar seviyor insanlar diye. Sevgilerini, sevdiklerini ne kadar koruyorlar diye...

14 Şubatı benim için herhangi sıradan bir günden ayıran bir etki yok. Zira her günümü birşeylerle özel kılsaydım bu şekilde mutlu olamazdım diye düşünüyorum.

Canı pahasına da olsa kendini sevgiyi korumaya adamış Aziz Valentine'i saygıyla anıyor, üstüne alınmak isteyen herkesin ise sevgililer gününü kutluyorum...

Hiç yorum yok:

Ne İzliyorum?

StZiza

En Son Yazılar

randomposts