2002 yılında Turgut Özakman'ın "Ah Şu Gençler" oyununu aldık elimize. Oyun güzel hoş da, metin çalışmaları sırasında dikkatimizi çeken bir şey vardı: Konvers (Converse)!

Oyundan bir alıntı:

Hiç birimiz bilmiyorduk Konvers'in ne olduğunu. Ne var ki bunu bilmeyen tek biz değildik. Bizim neslimizin o yıllarda böyle bir şeyden haberi yoktu. Annelerimize, babalarımıza sorduk onlar cevap verdiler...

Aradan 8 sene gibi bir süre geçmiş. Şimdi her yerde Konvers görebiliyorsunuz. Herkesin ayağında, her dükkanda... İşin garibi fiyatları aşağı yukarı aynı. Kimbilir belki biraz daha pahalı.

Biz liseyi okuduğumuz yıllarda gerçekten de Nayk (Nike) moda idi. Herkes (çok gereksizce) Nayk almak için birbiri ile yarışıyordu. Kimbilir, belki 3-5 seneye yine biter bu Konverse modası ve belki yine Nayk moda olur. Ama mantıkta hiçbir şey değişmez...

Rüyalardan muhabbet açıldı bugün. Dün gece ilginç bir rüya gördüm: Çok sür'atli giden bir araba ile virajda savrulduktan sonra yaklaşık 2 km'lik bir uçurumdan aşağı uçmaya başladık. Bir yandan rüyada olup olmadığımı anlamaya çalışırken, öte yandan hâlâ uyanmadığım için gerçekten öleceğimi düşünmeye başladım... Sonrasında gözlerimi açtığımda ilginç bir hastanede olduğumu fark ettim. Meğer aylarca komada kalmışım. Bana ameliyat resimlerini falan gösteriyorlardı...

Bunun üzerine gördüğümüz korkunç rüyaları hatırladık. Hatırladık dememin sebebi korkutuculuk seviyesi yüzünden hâlâ aklımızda kazılı kalan rüyalardan bahsetmemiz.

Sonra birden 5 yaşıma döndüm. Bilemiyorum, belki de daha küçüktüm. Çivril'e annemlerin öğretmen arkadaşlarını ziyarete çok sık giderdik o dönemde... Tabi her gidişimiz en az 2 gün olurdu.

Yine ziyaretlerimizden birinde, gece annem ve babamla birlikte salonda yatıyordum. Ben annemle birlikte yer yatağında, babam ise kanepe de...

Gördüğüm rüyayı unutmuyorum: Ormanda dolaşıyordum. Etrafımda bir sürü ceylanlar vardı... Ormanda dolaşırken bir çeşme buluyorum ve su içmeye başlıyorum derken birden bir sürü hayvan kaçışmaya başlıyor... "N'oluyor?" diye soruyorum, "aslan geliyor, kaç kurtar kendini" diyor hayvanlardan birisi. Bir anda korkuyorum, sonra aslanın kükremelerini duymaya başlıyorum... İyice korkmuş bir şekilde uyandım birden. Anneme "anne, aslan, aslan geliyor!" dediğim hatırlıyorum.

Annemin cevabı o anda beni çok rahatlatmış olsa gerek lakin şu anda epey güldürüyor: "Korkma oğlum, aslan falan yok. Baban o! Baban horluyor, uyu sen..."

Uzunca bir çalışmanın ardından Space Generation'ın yeni web sayfası bugün itibari ile yayında!

Uzay politikalarına ilgili olan herkesi yeni web sayfamıza bekliyorum....

Sağlıcakla kalın.

Üçkağıtçı bir domain firmam var efendim. Şu anda kullandığım mevcut hostingler ve alanadlarımın büyük bir çoğunluğu onlar üzerine kayıtlı. Firma adı vermek istemiyorum lakin, bu sevgili firma benim ödemelerimi takip etmeyip Kayihan.net'i başkasına kaptırınca, 3 ay kadar bir süre websiteme erişim sağlanamadı. Tabi bu süre zarfı boyunca aziz@kayihan.net e-posta adresi de inaktif kaldı.

Domain firması ile bazı konularda mutabık kaldık ve bana kayihan.org alan adını sağladılar. Kayihan.net'i de geri almaya çalışıyoruz. Umarım en geç bir haftaya kadar bu durum da çözülmüş olacak. Ancak şimdilik www.kayihan.org adresinden web sayfama ulaşabilirsiniz. Tabi halen en son bıraktığım hali ile duruyor.

Yakın zamanda kendimi güncellemem dileği ile...

Nihayet döndüm efendim! Uzun süren bir ayrılık sonunda yine buralarda olacağım... Bu esnada yeni hikayeler edinildi, sizlere aktarılmak üzere...

Eski kalan konulara da, en kısa zamanda dönüşümü yapacağım...

Hepinize tekrar Merhabalar....