Bir hikaye dinledim az önce bir dosttan, hayatına dair... Hikaye değil, filmdi adeta; acı, tutku, sevgi, karmaşa, inat hepsi bir arada. Sonra daldım iyice, özellikle hayatımın son 2 ayına... 

2 ay, tam iki ay önce (hatta bloga bundan önceki son yazıyı yazdığımda) hayatımda şu an olan ve yaşanan hiçbir şeyin olacağı, gerçekleşeceği fikriyatı, hissiyatı yoktu içimde. Bundan önceki yazıyı yazdığım anı gözümün önüne getiriyorum ve o an ile şu an yaşadığım an kesinlikle aynı insana, hayata, yaşama ait değilmiş gibi geliyor... 

İyi yansımalar da var son iki ayda yaşananlardan, kötü yansımalar da.... Hatta ve hatta, çok iyi yansımalar ve çok kötü yansımalar da var. Sadece, ben şu an hayatın neresinden tutacağımı pek bilemiyorum. Bilirsem neresinden tutacağımı, size de söyleyeceğim, söyleyeceğim ki tutun bir ucundan çünkü pek takatim yok bu aralar.